ผมเคยได้ยินนักวิชาการด้านเกษตรบางคนโดยเฉพาะด้านผักไร้ดิน หรือไฮโดรโปนิกส์กล่าวไว้ว่า ในวงการพืชไฮโดรโปนิกส์ สิ่งที่น่ากลัวในปัจจุบันคือ มีผู้ปลูกบางคนที่ประสบความสำเร็จเพียงเริ่มปลูกผักแล้วโตสวยงามเพียง 2-3 เดือน ก็ตั้งตัวเป็นผู้รู้ แล้วเปิดรับลูกศิษย์เข้าอบรมแบบผิดๆ ถูกๆ ทำให้วงการพืชไฮโดรโปนิกส์ของไทยไม่พัฒนาด้วยที่ผู้สนใจได้ความรู้แบบผิดๆ ไปจากครูพักลักจำเหล่านี้
แรกๆ ผมก็คล้อยตามนักวิชาการเหล่านั้น แต่หลังๆ ผมชักไม่แน่ใจ และเห็นต่างว่า นักวิชาการเหล่านั้นเองที่เป็นพวกที่ทำให้การเกษตรยุคใหม่ของไทยอยู่ในวงแคบๆ เฉพาะผู้ที่มีภูมิรู้เท่านั้น และผู้ที่มีภูมิรู้จริงๆ เหล่านั้น ก็ไม่ยินดีที่จะเผยแพร่แบบไม่คิดเงินแบบครูพักลักจำเหล่านั้น แบบว่าใครอยากทำก็ต้องเสียเงินเสียทองไปเข้าอบรมกันเป็นคอร์สจริงจังอะไรก็ว่าไป ซึ่งมันทำให้คนที่สนใจในระยะแรกๆ มองการปลูกผักแบบไฮโดรโปนิกส์เป็นเรื่องยากเกินความสามารถ
บันทึกบทนี้ ผมอยากบันทึกเรื่องราวของผักไฮโดรโปนิกส์ของชายผู้นี้ หากได้อ่านเรื่องราวชีวิตของเค้า ท่านอาจจะได้แรงบันดาลใจในการต่อสู้ชีวิตไม่น้อยทีเดียว ไปชมกันครับ
ตอนที่ 1
ตอนที่ 2
ตอนที่ 3
ตอนที่ 4 จบ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น